Top latest Five داستان های واقعی Urban news
Top latest Five داستان های واقعی Urban news
Blog Article
عجیبتر اینکه، معشوقه صاحب هتل نیز پس از اینکه متوجه شد باردار است، خود را در این استراحتگاه کشت. البته مهمانان بیشماری قبلاً گزارش داده بودند که او را، هم در راهروها و هم در کنار ساحل دیدهاند.
اگر قرار باشد بهدنبال روشی مؤثرتر از سلاحهای مرگبار برای شکست سربازان دشمن در جنگ بگردید، تردیدی نیست که آن وحشت روانی است. این دقیقاً همان روشی است که نیروهای آمریکایی در طول جنگ ویتنام به کار میگرفتند. در فرهنگ مردم ویتنام دفن مناسب متوفی در زادگاهش موجب میشود تا روح او با رضایت به مقصد خود در دنیای پس از مرگ برود. اما اگر چنین نشود به عقیده ویتنامیها روح فرد خود تلاش میکند تا زادگاهش را پیدا کند و بدینترتیب، طولی نمیکشد که به روحی سرگردان تبدیل شود.
تاریخچه فیلم های ترسناک، از آغاز تا به امروز برچسب ها: اماکن ترسناک, داستان ترسناک واقعی اشتراک گذاری فیسبوک لینکدین واتساپ تلگرام دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ
داستان
خانهای در آمیتیویل نیویورک، تا به امروز (هرچند با آدرسی متفاوت) پابرجاست؛ بهعنوان یک یادآوری قوی از شبی که رونالد دی فیو جونیور جوان، تمام خانوادهاش را هنگام خواب به قتل رساند.
مادرش در حالی که عروسک دلقک رو از قفسه پایین میاورد و اونو به پیشخوان میبرد، گفت: “پس اشکالی نداره“.
به خونسردی یک رمان خارقالعاده، قدرتمند و بر اساس واقعیت است که ترومن کاپوتی آن را در سال ۱۹۶۶ خلق کرد. داستان از جایی شروع میشود که در ۱۵ نوامبر ۱۹۵۹ یک خانوادهی چهار نفره در ایالت کانزاس آمریکا به قتل میرسند. فرد ضارب به صورتشان شلیک کرده که باعث شده حتی اجساد آنها به شکل دلخراشی دربیاید.
او گفت: «فکر میکردم از حال میروم. مادرم با صدایی که مال خودش نبود و به زبانی که مربوط به این دنیا نبود شروع به صحبت کرد. صندلی او معلق شد و او را در اتاق پرتاب کردند.
وبلاگ طاقچه محلی است برای نوشتن درباره کتاب. اینجا حوالی کتابها پرسه می زنیم و با هم درباره کتابها صحبت میکنیم.
در این یادداشت از وبلاگ طاقچه قرار است که داستانهای حقیقتا ترسناکی را به شما معرفی کنیم که اصل و اساس آنها از دنیای واقعی گرفته شده است!
در مورد داستان واقعی ارواح، لس آنجلس ممکن است اولین جایی نباشد که به ذهن میرسد. بااینحال، هالیوود تاریخچهای طولانی از تراژدی داشته است.
ما برای هم احترام زیادی قائل بودیم اما به چشم پسرعمو دخترعمو به هم نگاه میکردیم و اصرار بزرگترها هم نتوانست شوقی در ما ایجاد کند و تا همین الان هم حس زن و شوهری نسبت به هم نداریم.» پرسیدم آیا قبل از ازدواج به پدرهایتان گفتید که اصلا حس خاصی به هم ندارید؟ رامین پاسخ داد:«به آنها گفتیم ولی تصمیمشان را گرفته بودند. ما متعلق به قومیتی هستیم که پدران بسیاری از تصمیمها را بدون در نظر گرفتن نظر بچهها میگیرند و بچهها قدرت ایستادن در برابر رای آنها را ندارند.
انشا امام زمان + انشا زیبا در مورد امامت امام دوازدهم حضرت مهدی پایه های مختلف
هی “موشه” نگاه کن ببین کی آمده بـه برادران “گلدشتین” بازاریابی یاد میده؟
مولی رو به مادرش کرد و فریاد زد: “مامان، من اینو میخوام!”